Vence: "Empeza a haber capacidade de restablecer vínculos no nacionalismo"

Vence, na XIV Asemblea Nacional do BNG CC-BY-NC-SA BNG

Xavier Vence (Rodeiro, 1961) recibe a Praza Pública no seu despacho da Facultade de Económicas da Universidade de Santiago. Rodeado de libros e cos teléfonos a soar, o novo portavoz nacional do BNG agradece as preguntas "sobre os problemas do país" mentres debulla co mesmo ton profesoral as cuestións económicas e os asuntos internos do Bloque que agora tamén lle toca xestionar. Elixido por máis do 90% da décimo cuarta asemblea nacional do Bloque, Vence dá por "pasada" a "páxina das divisións internas" e subliña que a "prioridade" da actividade política da formación debe ser constituírse en alternativa "ás políticas agresivas do PP e da dereita" mentres tenta contactar mellor coa cidadanía, sen "illarse" e tentando salvar os obstáculos sociais e "mediáticos" que "opacan" a súa mensaxe.

A piques de facer dous meses como portavoz nacional, cales son as súas primeiras impresións?
Estamos no momento de aterraxe dunha dirección completamente renovada. Somos xente que non tiñamos, a maioría de nós, unha vida orgánica a nivel de dirección no pasado e ademais a maior parte da dirección é xente moi nova. Estamos vendo a situación da organización e tratando de poñer en marcha as liñas de actuación política que se acordaron na asemblea. A sensación que teño é positiva; a militancia do BNG está activándose, collendo o novo período con ilusión, con ganas de converter o BNG de novo nun referente político clave na vida do país e con ganas de desenvolver unha política claramente enfrontada ao neoliberalismo e ás políticas do PP, tamén ilusionada co proceso de reverdecemento da conciencia nacional do país. Hai un certo reilusionamento dentro e tamén vexo que nos arredores do BNG, no ámbito da cidadanía nacionalista, hai unhas boas vibracións, bo sentimento e certa expectativa a respecto do que fagamos a nova dirección.

Chegou avalado por un consenso inédito nas asembleas do BNG dende hai moito tempo. Isto facilita o traballo inicial? Hai menos lumes que apagar?

"Hai unha grande unanimidade arredor da liña política e do novo equipo de dirección; non hai nada que debilite máis unha organización que a división interna"

A cohesión do BNG no proceso asemblear foi moi fonda, hai unha grande unanimidade arredor da liña política e do novo equipo de dirección e iso facilita as cousas. Hai unha vontade moi consciente por parte de toda a militancia de que non hai nada que debilite máis unha organización que a división interna. E hai unha vontade de contribuír xenerosamente a resolver aqueles pequenos problemiñas que aínda seguen, como en calquera organización. Pero ademais, froito dese estado de ánimo e vontade construtiva estanse resolvendo os pequenos problemas que quedaban nalgunhas localidades e con algunhas diferenzas que houbo no pasado e que se están resolvendo de boa forma.

Trátase tamén de que os titulares deixen de falar de controversias internas ou en certas localidades? O BNG ten que comunicar mellor?
Unha vía é a relación directa coa cidadanía. Estamos prestándolle moita atención aos encontros coa cidadanía, coa veciñanza, con persoas que participan en plataformas afectadas por diferentes políticas do PP... Queremos aproveitar esa conexión directa, porque é a mellor vía, a que ten mellores garantías de transmisión fidedigna da nosa mensaxe. Non podemos confiarnos só dos medios de comunicación; tamén as redes sociais están servindo para chegar á sociedade, estamos facendo un esforzo grande para transmitir mensaxes á traves desta vía, que chega ao sector máis activo e máis mozo da poboación. Nese sentido é unha canle que estamos tratando de privilexiar.

Isto está a facelo sen deixar o seu labor na universidade... Como compaxina esas dúas facetas?
Con moito traballo, con bastante sacrificio persoal, sobre todo de tempo libre. E tamén coa colaboración de moita xente; o labor no BNG está sendo moi de equipo, non depende estritamente do portavoz nacional. Teño moi claro que non quero desvincularme en absoluto da miña actividade como docente e investigador na universidade. Para min é moi importante como fonte que nutre tanto de ideas como de información sobre as pulsións que hai na sociedade. Un dos riscos dos políticos é enfrascarse en exceso na vida partidaria ou nos parlamentos e acabar perdendo contacto coas preocupacións e as formas de ver as cousas da cidadanía. Para min o traballo, ademais en contacto con xente nova, permite evitar ese risco.

Entre os primeiros labores que abordou estivo o inicio dos contactos con outras forzas do nacionalismo. Que disposición atopou, tanto de cara ao "movemento multicor" que propuxo na propia asemblea como para outros obxectivos?

"Hai algunha organización relativamente receosa para poder reconstruír o espazo nacionalista"

A acollida está sendo positiva, hai moitos sectores sociais no ámbito do nacionalismo e en sectores que non estaban tradicionalmente vincuilados a el que están tendo unha acollida moi favorable ao noso discurso e aś propostas que estamos lanzando. Con respecto á cuestión da configuración dese movemento multicor para unir forzas no proceso de revitalización da conciencia nacional no noso país tamén vemos que hai unha boa acollida. A semana pasada constituíuse en Santiago a Iniciativa pola Soberanía, na cal se sumou moita xente de diferentes organizacións nacionalista e de moitísima xente que non é militante de ningunha organización. E iso está permitindo que se empece a crear un verdadeiro movemento cívico que poida poñer en marcha un proceso de debate arredor dos problemas da recentralización que está impulsando o PP e arredor do que significa unha alternativa soberanista para o país. É necesario que ese espírito se espalle por todo o país para que se incorpore aínda máis xente. Quizais hai algunhas reservas por parte dalgunha organización que está relativamente receosa de que se poida reconstruír e retecer todo o espazo nacionalista, hai algunhas prevencións e mensaxes que tentan dificultar a difusión dese espírito de rexeneración do nacionalismo. Pero, de todas formas, vai callando na sociedade máis sensibilizada co problema nacional e empeza a haber capacidade de restablecer vínculos.

É de supoñer que espírito de "retecer" é o que estivo sobre a mesa no seu encontro con Xosé Manuel Beiras... Esas reticencias das que fala atopounas en Anova?

"Unha parte de Anova ve con bos ollos a recuperación do espírito de unidade"

Acordamos abrir unha xeira de contactos con todas as organizacións nacionalistas e independentistas e nesa fase estamos. A reunión con Beiras foi de carácter estritamente persoal e a idea é que haxa no futuro, tal como lle ofrecemos, un encontro formal entre as dúas organizacións. A cuestión, e iso percibino claramente nesa conversa con Beiras, é que Anova ten que aclarar cara a onde quere bascular de forma máis clara. Eu teño claro, pola información que vou tendo, que aí dentro hai diferentes sensiblidades e apostas estratéxicas. Hai algunhas persoas que apostan máis claramente por manter un perfil nacionalista e outras que apostan por construír unha alianza moi estable con Esquerda Unida. Para quen aposta por esa alianza con EU, un proxecto como Iniciativa pola Soberanía, abrir un debate claramente nacional no país para enfrontar o neocentralismo e infcorporar a Galiza ao proceso de debate de cambio institucional na UE e en España non é o que máis satisfai, porque EU ten unha posición algo reluctante ao debate nacional. Imos ver que pasa. Eu entendo que na asemble nacional de Anova, a principios de xuño, iso quedará máis claro. Pero sei que hai unha parte de Anova que que ve con bos ollos o inicio dun proceso de diálogo entre o nacionalismo e unha certa recuperación dun espírito de unidade.

Esa Iniciativa pola Soberanía ten obxectivos moi amplos; podería ter, a medio prazo, unha tradución orgánica ou electoral? As municipais están a dous anos vista, haberá espazo para unha fórmula de colaboración?
Son dous espazos diferentes, polo menos dende o punto de vista da súa organización e da súa dinámica social. Tal e como o BNG entende o proceso de debate soberanista, debe ser algo impulsado fundamentalmente pola sociedade civil, onde os noso militantes participen como membros máis da sociedade civil. Pero ese proceso, que non se debe entender como algo de curto prazo, non é unha campaña, non debe ter en si mesmo unha finalidade electoral. Debe manterse como un movemento cívico que alimente ese debate e que impulse a reivindicación nacional. Por outra banda debe haber a dinámica de alternativas políticas, programáticas e electorais. Son dúas dinámicas que deben manterse separadas. Obviamente, que haxa un amplo movemento social nacionalista e soberanista que medre na sociedade, reforzará as opcións políticas nacionalistas e ao mellor crea un ambiente favorable para que a unidade do nacionalismo sexa unha necesidade sentida por todas as organizacións. Pero hai que entendelo como dous procesos en paralelo.

A Asemblea Nacional na que foi elixido chegou nun momento duro, co BNG pasando a ser cuarta forza do Parlamento. Serviu esa asemblea para suturar feridas e inxectar optimismo? Agora toca outra cousa?

"Temos que ter unha actitude cooperativa e dinamizadora que evite calquera illamento a respecto das preocupacións da sociedade"

Eu creo que si. O BNG pasou páxina da fase de divisións internas, abriuse unha nova etapa de cohesión moi clara. Tamén se fixo balance dos métodos de traballo e de organización que levou a introducir cambios importantes en canto ao estilo de traballo na sociedade, nos movementos sociais, con vontade de abrir a organización aos simpatizantes, de establecer un diálogo máis fluído tanto fisicamente como a través da rede coa cidadanía... Son algunhas das conclusións do proceso de debate, que marcan unha posta ao día tanto no organizativo como no enfoque do traballo na sociedade, coa convicción de que temos que estar moito máis imbricados, máis mesturados con toda a poboación en todo tipo de actividades e movementos sociais. Temos que ter unha actitude cooperativa, proactiva e dinamizadora que evite calquera tipo de illamento a respecto das preocupación das sociedade.

Xavier Vence, nun intre da entrevista con Praza Pública CC-BY-SA Merixo

Despece

  • "A liña prioritaria do BNG é organizar a sociedade para respostar ás políticas neoliberais"

    Nun momento convulso no social e no económico, cal debe ser o papel do BNG e da súa militancia nos movementos de resposta aos recortes, de defensa dos servizos públicos...?
    Esa é unha das liñas prioritarias de traballo que saíron da asemblea. Unha estratexia de dedicación absoluta da militancia a dinamizar todos os movementos sociais e sindicais que sirvan de bandeira, de instrumento para contrarrestar as políticas agresivas do PP e da dereita, tanto a nivel estatal como galego. A liña prioritaria do BNG é ser capaz de organizar a sociedade para dar resposta ás políticas neoliberais. Non é algo que arranque desta asemblea, de feito vímolo facendo dende bastante antes; militantes do BNG traballan moi activamente no eido sindical, nos movementos sociais, na loita contra a estafa das preferentes, no movemento contra os desafiuzamentos, nos movemento laborais específicos coma o do naval, plataformas comarcais de reivindicación dunha estratexia de reindustrialización, no mundo rural, na pesca... O BNG está traballando en todas esas frontes e esa é, sen dúbida, a prioridade para unha organización nacionalista e de esquerda.

    Estas posicións líganas coa defensa da soberanía. Hai quen di que non toca falar de soberanía neste momento de crise mentres o Estado, pola súa banda está a perdela no marco da UE...

    "Recuperar a soberanía é clave para reconstruír o tecido produtivo e poder crear emprego"

    Nós vinculamos as dúas cousas. O diagnóstico que temos da crise actual é que estamos diante da crise do modelo de globalización neoliberal, que o que significa, en esencia, é a liberalización completa dos fluxos de capitais e mercancías, de xeito que os países foron perdendo capacidade de control da economía. Iso é erosión da soberanía, polo tanto, a crise actual é de soberanía. Cremos que a recuperación da soberanía é clave para que os países poidan empezar a reconstruír o seu tecido produtivo e a capacidade, polo tanto, de crear emprego. Reconstruír o seu sistema financeiro para poñelo ao servizo do investimento produtivo. Iso é o que significa a soberanía, romper o molde da globalización neoliberal, que arrasa con todo. As dúas cousas van estreitamente ligadas, pero hai que dar resposta ás cuestións de curto prazo e erguer as alternativas máis estratéxicas, as que representan as solucións de fondo.

    O debate soberanista está tamén en Catalunya e Euskadi, pero a outros ritmos. Que papel pode desempeñar Galicia, tendo en conta que vimos dunhas eleccións nas que gañou un PP que se presenta como punta de lanza do mesmo partido a nivel de Estado?

    "O gran drama deste país é que ten a urxente necesidade de aproveitar o autogoberno e a Xunta fai o contrario"

    O gran drama deste país é que ten a urxente necesidade de aproveitar toda a súa capacidade de autogoberno para dinamizar a economía e os sectores produtivos, para consolidar un sistema financeiro que nos están roubando de forma obscena... No canto de estar facendo uso desas competencias e defendendo os nosos intereses como país temos un Goberno que se está facendo cómplice fabuloso do Goberno central na estratexia de recentralización da economía, da política e do sistema institucional. É dramático para o país, e o que nós formulamos é que Galiza ten que erguer outra bandeira: a da defensa dos intereses do país fronte a Madrid e Bruxelas, e nese sentido temos que poñernos en liña con outros movementos nacionalistas que están madurando en Europa, como Escocia, Flandres, Catalunya ou Euskadi. Esta é unha liña esencial de cara ao futuro para podermos manter capacidade produtiva e emprego e saírmos da crise minimamente protexidos. Por iso cómpre participar nese proceso de redefinición institucional de Europa e do Estado español. Está claro que tendo a maioría absoluta o PP o panorama a curto prazo non é positivo, pero temos que traballar con ese horizonte.

    O PP e o propio presidente sustenta que Galicia non estea nesa dinámica, precisamente, nesa maioría absoluta. Di que o seu labor está avalado polas urnas e que non cabe outra dirección...
    O que ocorre é que está sendo irresponsable cos intereses do país, deixándoo caer a cachos. O que queda do sistema financeiro está sentenciado polo Goberno central, o Banco de España e a banca española. Novagalicia Banco acabará saldado a unha entidade financeira española. Está aproveitando a maioría absoluta non para defender os intereses do país e sentar as bases da recuperación senón todo o contrario, para que Galicia sexa dócil nese proceso pilotado dende Madrid. É a grande responsabilidade que ten Núñez Feijóo e quen o elixiron, pero a poboación empeza a percibir que esa non é a vía e que as consecuencias da hexemonía do PP están sendo nefastas para o país. Iso é o que queremos chegar a transmitir, para que a cidadanía mude de opción política.

    Vence, durante a entrevista CC-BY-SA Merixo

  • "A frivolidade e a indolencia a respecto dos problemas do país caracterizan a Núñez Feijóo"

    Nos últimos tempos ese panorama económico, con nomes como Pescanova, Barreras, as antigas caixas... compartiu protagonismo co conflito xerado polas fotos de Feijóo con Marcial Dorado. Como analiza o que está a acontecer, dende a perspectiva dun país que está a xogar o seu futuro económico e industrial?
    Algo que caracteriza a Núñez Feijóo dende que chegou á presidencia do PPdeG e á Presidencia da Xunta é unha grande frivolidade e unha grande indolencia a respecto dos padecimentos do país e dos seus intereses. Ao longo de toda a primeira lexislatura e no que levamos da segunda o Goberno de Feijóo foi absolutamente incapaz de deseñar políticas activas e unha estratexia para a nosa economía en ningún ámbito: non ten política agraria, para a pesca, industrial, en innovación, estase cargando todas as conquistas no ámbito social e de servizos públicos... E todo cunha pasmosa indiferencia. Semella que nin sofre nin padece polos males que van destrozando a vida de moitas familias. Iso é moi rechamante, a min escandalízame. Ese comportamento como gobernante frívolo e indolente garda, para min, relación coa súa conduta persoal nas súas relacións con Marcial Dorado e ese mundo do narcotráfico nos anos 90, polo menos. Son as dúas caras da mesma moeda e da mesma persoalidade.

    É posible non saber a que se dedicaba Marcial Dorado nos anos 90 dende o número dous dunha consellaría?

    "Se alguén coñecía o que facía Marcial Dorado eran os seus amigos, e entre eles estaba Núñez Feijóo"

    É obvio que é imposible. Ademais, tendo unha relación tan estreita tanto tempo, supoño que foi un dos galegos que mellor o coñeceu. Os demais tiñamos a información xornalística das súas actividades, el ademais tivo moito anos para coñecer de forma máis directa o seu perfil e as súas actividades. É un insulto á intelixencia escudarse na súa ignorancia. Se alguén coñecía o que facía Marcial Dorado eran os seus amigos, e entre eles estaban Núñez Feijóo e o seu amigo Manuel Cruz, que era testaferro de Marcial Dorado. Moita xente intuía que entre o PP e o narcotráfico había unha relación moi estreita dende os anos 90, pero unha vez que iso se pode visibilizar nunhas fotografías, o que pasma é que Núñez Feijóo non teña a dignidade de dar un paso atrás e evitarlle ao país a humillación que significa ter un presidente que estivo vinculado con persoas no núcleo do narcotráfico arousán dos anos 90.

    Di el que a posición do BNG e dos demais grupos é unha vergoña para o país e non axuda a saír da crise...
    A oposición está mantendo neste tema unha posición moi digna. O que é unha ignominia é a posición de Núñez Feijóo, sometendo o país a esta humillación, manténdose no cargo aproveitando a súa maioría absoluta. Iso si que é unha vergoña. O que tamén me resulta rechamante neste tema é que os medios da dereita, que supostamente adoitan facer chamados moi a miúdo a cuestións de moral e de ética, estean dispostos a darlle esta cobertura tan xenerosa a Núñez Feijóo neste tema. Tamén me choca que non haxa máis voces dende a dereita que expliciten a necesidade dun respecto mínimo ás regras de xogo. Neste momento a reivindicación da dimisión de Núñez Feijóo non debería ser só unha cuestión da oposición. Debera ser a propia dereita a que lle pedise que marchase.

    Semella que o PP tenta substituír esta cuestión polo debate do recorte de escanos no Parlamento. O BNG vai entrar nese debate para tentar frear ou amortecer a medida ou non participará?

    "A reforma do número de deputados é unha cortina de fume para que o malestar social non chegue ao primeiro plano do debate público"

    Está claro que o PP, a nivel de Estado e galego, leva tempo tentando erguer diferentes cortinas de fume para que os debates na sociedade non se centren arredor dos problemas que lle afectan. Están tratando de que a xente non pense nas consecuencias da súa política económica ou que mediaticamente, polo menos, pase a un segundo plano. Que o malestar social non chegue ao primeiro plano do debate público, malia haber xente ao bordo da subsistencia ou por baixo dela. Unha das cortinas de fume é a lei do aborto, outra é o discurso de reducir o número de concellos, para entreter a xente unha temporada, e ao final sae coa reforma do número de deputados, como se nesa reforma houbese algo de positivo para o país ou para atallar a crise. Obviamente, a estas alturas ninguén neste país cre en que iso poida ter algunha virtude. Todo o contrario, moita xente xa percibiu o que vimos dicindo moitos, en particular o BNG: que reducir o número de deputados reduce a democracia, a representatividade e a pluralidade no Parlamento e, por outro lado, vai ser un instrumento para que o PP reforce de forma truculenta a súa maioría cara ao futuro sobrerrepresentando máis as provincias do interior. É unha estratexia de curto prazo, para abrir un debate e ter a sociedade enredada, e por outro lado cóbrelle ao PP o obxectivo de longo alcance de reforzar as súas posicións electorais e perpetuarse no poder aínda que perda apoio electoral.

Grazas ás socias e socios editamos un xornal plural

As socias e socios de Praza.gal son esenciais para editarmos cada día un xornal plural. Dende moi pouco a túa achega económica pode axudarnos a soster e ampliar a nosa redacción e, así, a contarmos máis, mellor e sen cancelas.
Quero ser de Praza